Na een jaar reizen staan we dan weer op schiphol. Blij om weer terug te zijn en om vrienden en familie te zien. Maar ook koud en nat, dat is weer even wennen. We regelen veel, zo zitten we voor het eerst van ons leven op een immigratie kantoor wat een hele belevenis is. We zoeken naar huisjes, kijken voor meubels en tussen de bedrijven door solliciteert Frank.
Een week naar thuiskomst zijn we weer helemaal gewend. De kroketjes smaken goed! Wat alleen nog rest is en plekje voor onszelf. We hebben een mooi flatje op het oog maar contact leggen met de verhuurder verloopt nog niet zo snel. Hopelijk kunnen we snel verhuizen.
woensdag 25 april 2012
dinsdag 3 april 2012
Einde in zicht
We zijn druk aan het regelen en denken.... want we gaan naar huis!! Toen ik twee weken in Nederland was, heb ik gesolliciteerd en ik heb de baan gekregen. Super leuk en ik kijk er echt naar uit. Maar omdat ik per 1 mei (en het liefst nog eerder!) begin moeten we opeeens veel uitzoeken en regelen. We besluiten al snel de boot in Spanje achter te laten zodat we daar nog lekker vakantie kunnen vieren. We kunnen dan later de boot wel terug varen naar Nederland. Dus zijn we op zoek naar een haven in Spanje, kijken we op internet naar huizen en nog een aantal van die dingen.
Tussen de bedrijven door genieten we van het heerlijke weer en de laatste tochtjes met de boot!
Tussen de bedrijven door genieten we van het heerlijke weer en de laatste tochtjes met de boot!
zondag 1 april 2012
Porto
In de stad van de Port moeten we natuurlijk port drinken. Duidelijk als wat toch? Dus begeven we ons naar Porto stad waar we de eerste dag niet verder komen dan een terras aan de Douro. Oké het was warm weer en we konden er heerlijk mensen (voor de mannen vrouwen) kijken. Bovendien hadden we uitzicht op de port kelders waarvan we zeggen: 'Dat doen we morgen'...
En dat doen we ook, mmmmm heerlijk drankje is dat toch. Inmiddels weten we ook het verschil tussen de Ruby en de Tawny en dat port heerlijk smaakt met chocola. Eigenlijk vind ik zelf de combinatie van port en kaas nog de beste!
Aan al het goede komt een einde. En dus zwaaien we Tjeerd uit die vanuit Porto weer naar Nederland vliegt. Als hij vertrokken is voelt het een beetje eenzaam, de boot lijkt ineens zo groot (tja dat schijnt zowaar te kunnen!). Het duurt even voordat we ons ritme gevonden hebben, en zolang genieten we nog van de gastvrijheid van de Portugezen en het heerlijke weer.
En dat doen we ook, mmmmm heerlijk drankje is dat toch. Inmiddels weten we ook het verschil tussen de Ruby en de Tawny en dat port heerlijk smaakt met chocola. Eigenlijk vind ik zelf de combinatie van port en kaas nog de beste!
Aan al het goede komt een einde. En dus zwaaien we Tjeerd uit die vanuit Porto weer naar Nederland vliegt. Als hij vertrokken is voelt het een beetje eenzaam, de boot lijkt ineens zo groot (tja dat schijnt zowaar te kunnen!). Het duurt even voordat we ons ritme gevonden hebben, en zolang genieten we nog van de gastvrijheid van de Portugezen en het heerlijke weer.
zaterdag 31 maart 2012
Mannen-huishouden
Na twee weken Nederland ben ik weer op de boot. En ik kan goed merken dat de mannen (Frank en Tjeerd) het prima hebben gered zonder mij!! Ze hebben veel lol gehad in Cascais maar we moeten wel meteen de volgende dag vroeg vertrekken. Mmmmm is dit niet wat verdacht :-)
Ik vind het heerlijk om weer op de boot te zijn; en ik heb geluk want het is heerlijk weer. We varen naar Nazaré, een klein vissersdorp. Ik ben hier 12 jaar geleden ook al eens op vakantie geweest met vriedinnen maar ik herken er niet veel meer van. Nazaré is een tussenstop op weg naar Porto en na een rust dagje gaan we dan ook weer door en willen we eigenlijk naar Foz de Fiquira. Helaas horen we onderweg via de marifoon dat de haven dicht zit vanwege hoge deining. Best vreemd omdat het op zee rustig weer is. Voor de zekerheid bellen we nog even maar de haven zit inderdaad dicht. Het besluit valt snel om door te varen naar Porto. Dit betekent wel een nachtje doorzeilen, meteen een vuurdoop voor Tjeerd. Het blijkt een wondelijk rustige nacht met enorm veel dolfijnen die fluoriserend door de zee zwemmen. Wauw wat is de natuur toch mooi!!! We komen vroeg aan in Porto en na een lekker ontbijtje duiken we oons bedje in om even bij te slapen.
Ik vind het heerlijk om weer op de boot te zijn; en ik heb geluk want het is heerlijk weer. We varen naar Nazaré, een klein vissersdorp. Ik ben hier 12 jaar geleden ook al eens op vakantie geweest met vriedinnen maar ik herken er niet veel meer van. Nazaré is een tussenstop op weg naar Porto en na een rust dagje gaan we dan ook weer door en willen we eigenlijk naar Foz de Fiquira. Helaas horen we onderweg via de marifoon dat de haven dicht zit vanwege hoge deining. Best vreemd omdat het op zee rustig weer is. Voor de zekerheid bellen we nog even maar de haven zit inderdaad dicht. Het besluit valt snel om door te varen naar Porto. Dit betekent wel een nachtje doorzeilen, meteen een vuurdoop voor Tjeerd. Het blijkt een wondelijk rustige nacht met enorm veel dolfijnen die fluoriserend door de zee zwemmen. Wauw wat is de natuur toch mooi!!! We komen vroeg aan in Porto en na een lekker ontbijtje duiken we oons bedje in om even bij te slapen.
dinsdag 20 maart 2012
Afscheid
Daar sta ik dan op het station van Cascais om de trein naar Lissabon te nemen en vervolgens naar Nederland te vliegen. Het voelt heel raar om afsheid te nemen van Frank; zoveel maanden bij elkaar en nu even twee weken elkaar helemaal niet zien. Gek idee, maar ook wel even lekker, vinden we allebei.
Aanleiding voor dit reisje naar Nederland is de begravenis van Opa. Gelukkig kan ik erbij zijn nu we al in Portugal zijn en dus was de vlucht snel geboekt. Daarnaast lekker familie en vrienden zien, want die heb ik best wel gemist. En Frank blijft niet alleen achter; hij krijgt bezoek van onze goede vriend Tjeerd. Ik denk dat dit onze bier voorraad niet ten goede gaat komen :-)
Aanleiding voor dit reisje naar Nederland is de begravenis van Opa. Gelukkig kan ik erbij zijn nu we al in Portugal zijn en dus was de vlucht snel geboekt. Daarnaast lekker familie en vrienden zien, want die heb ik best wel gemist. En Frank blijft niet alleen achter; hij krijgt bezoek van onze goede vriend Tjeerd. Ik denk dat dit onze bier voorraad niet ten goede gaat komen :-)
maandag 5 maart 2012
Kaas, port en pannenkoeken
Na vijf maanden Zuid-Amerika zijn we weer in Europa!! We hebben twee heerlijke dagen in Lissabon gehad met Erica en Gidion die ons afhaalden van het vliegveld. Dat was nog eens een thuiskomst! Daarna op naar de boot en gelukkig is de boot in goede staat. Hier en daar een spinnenweb maar gelukkig geen schimmel of water in de boot. En we genieten weer van heerlijk brood met kaas en een glaasje port voor het naar bed gaan. Dat hebben we wel gemist. En gisteren zaten we aan de hollandse pannenkoeken, mmmmmm.
We houden het weerbericht goed in de gaten want we willen zo snel mogelijk de kust omhoog. In Lissabon stapt goede vriend Tjeerd op, erg gezellig.
O ja, en het is hier heerlijk lente weer :-)
We houden het weerbericht goed in de gaten want we willen zo snel mogelijk de kust omhoog. In Lissabon stapt goede vriend Tjeerd op, erg gezellig.
O ja, en het is hier heerlijk lente weer :-)
woensdag 22 februari 2012
CARNAVAL
We hebben in geen jaren zo carnaval gevierd!!! We zijn nog aan het bijkomen, haha.
Paraty is een klein stadje vier uur rijden ten zuiden van Rio. Het stadje ligt aan de Costa de Verde. Spreekt natuulijk tot de verbeelding, en eerlijk is eerlijk het is een waar paradijs. Het stadje is omgeven door groene heuvels en witte stranden met een blauwe oceaan. Echt fantastisch.
En het is ook hier carnaval. Samen met Simone, Jurgen, Ted, Carleen, Maria en Jessie verkennen we het carnaval. Eerst zijn we nog een beetje op onze hoede maar na een biertje en caipirinha zijn we gewend aan de sfeer en genieten we volop. Er is een muziekpodium waar elke avond een bandje staat te spelen en een aantal ´dansmariekes´ een dansje doen. Het leukste is echter de optocht: vooraan een muziekkar met volume op stand maximaal, daarachter een paar danseresjes die net niet op het podium mogen dansen en dan de sambaband. Vervolgens danst het hele stadje achter de sambaband aan. Wij besluiten op een avond ook mee te hossen, hoe moeilijk kan dat nu zijn? Tot blijkt dat bij sommige liedjes een speciaal dansje hoort... Gelukkig worden we op tijd gewaarschuwd door een kenner en voor we het weten host de hele menigte van links naar rechts en weer terug. We verliezen een slipper en als we vallen worden we op tijd opgeraapt door de locals. Wauw dat carnaval vieren is toch heftiger dan we dachten.
Na vier dagen carnaval zijn we moe, maar o wat was het leuk en gezellig. We balen als we op het busstation staan te wachten voor de bus naar Rio om vervolgens naar Portugal te vliegen. Dan staan daar onze vrienden om ons uit te zwaaien, en ze hebben zelfs een afscheidsdansje ingestudeerd. Met zo´n afsheid kunnen we er tegen aan en we zien elkaar vast weer in Monster.
Paraty is een klein stadje vier uur rijden ten zuiden van Rio. Het stadje ligt aan de Costa de Verde. Spreekt natuulijk tot de verbeelding, en eerlijk is eerlijk het is een waar paradijs. Het stadje is omgeven door groene heuvels en witte stranden met een blauwe oceaan. Echt fantastisch.
En het is ook hier carnaval. Samen met Simone, Jurgen, Ted, Carleen, Maria en Jessie verkennen we het carnaval. Eerst zijn we nog een beetje op onze hoede maar na een biertje en caipirinha zijn we gewend aan de sfeer en genieten we volop. Er is een muziekpodium waar elke avond een bandje staat te spelen en een aantal ´dansmariekes´ een dansje doen. Het leukste is echter de optocht: vooraan een muziekkar met volume op stand maximaal, daarachter een paar danseresjes die net niet op het podium mogen dansen en dan de sambaband. Vervolgens danst het hele stadje achter de sambaband aan. Wij besluiten op een avond ook mee te hossen, hoe moeilijk kan dat nu zijn? Tot blijkt dat bij sommige liedjes een speciaal dansje hoort... Gelukkig worden we op tijd gewaarschuwd door een kenner en voor we het weten host de hele menigte van links naar rechts en weer terug. We verliezen een slipper en als we vallen worden we op tijd opgeraapt door de locals. Wauw dat carnaval vieren is toch heftiger dan we dachten.
Na vier dagen carnaval zijn we moe, maar o wat was het leuk en gezellig. We balen als we op het busstation staan te wachten voor de bus naar Rio om vervolgens naar Portugal te vliegen. Dan staan daar onze vrienden om ons uit te zwaaien, en ze hebben zelfs een afscheidsdansje ingestudeerd. Met zo´n afsheid kunnen we er tegen aan en we zien elkaar vast weer in Monster.
Abonneren op:
Posts (Atom)